رایج است که یکی از زوجین از رفتن به جلسات زوجدرمانی امتناع کند. معمولاً در چنین شرایطی، فردی که به درمان علاقه دارد، احساس ناامیدی و درماندگی میکند. اما سؤال مهم این است: اگر همسرت حاضر نباشد به زوجدرمانی بیاید، آیا امیدی برای بهبود رابطه باقی میماند؟
خبر خوب این است که پاسخ مثبت است. شما میتوانید حتی بهتنهایی مسیر تغییر را آغاز کنید و روابطتان را بهبود دهید. بسیاری از مراجعان توانستهاند بدون حضور شریک زندگیشان در جلسات، تغییراتی مثبت و ماندگار ایجاد کنند.
چرا همسرت از زوجدرمانی میترسد یا طفره میرود؟
خیلی از افراد تصور میکنند امتناع از شرکت در زوجدرمانی یعنی بیعلاقگی به رابطه، اما واقعیت این است که اغلب این تصمیم از ترس، تردید یا تجربههای منفی گذشته ناشی میشود، نه بیتفاوتی. دلایل متعددی وجود دارد که ممکن است باعث شود همسر شما تمایلی به حضور در درمان نداشته باشد. از جمله: احساس شرم از صحبت درباره مشکلات شخصی، نگرانی از قضاوت درمانگر، ترس از بالا گرفتن مشاجرات، هزینه جلسات، یا حتی باورهای اشتباه مانند «فقط زوجهای در آستانه طلاق به درمان میروند». بعضی نیز از تجربه اطرافیان تأثیر میگیرند و میگویند: «هر کسی که میشناسم به مشاوره رفت، آخرش جدا شد!»
درک این نگرانیها قدم اول است. حتی اگر با او موافق نیستید، سعی کنید احساسش را تأیید و همدلانه بازتاب دهید. مثلاً بگویید: «میفهمم که نمیخوای بری، چون میترسی اوضاع بدتر بشه.»
چگونه همسرت را بدون فشار و تهدید به درمان دعوت کنی
اگر بارها موضوع زوجدرمانی را مطرح کردهاید و هر بار به بحث یا دلخوری منجر شده، بهتر است مدتی درباره آن صحبت نکنید و ابتدا بهتنهایی درمان را شروع کنید.
اما اگر مدت زیادی از آخرین گفتوگو گذشته یا هرگز دربارهاش حرف نزدهاید، میتوانید با رویکردی مثبت و غیرقضاوتی دوباره موضوع را مطرح کنید.
بهجای تمرکز بر اشتباهات او، درباره هدف و نیت خود صحبت کنید. مثلاً بگویید: «فکر میکنم زوجدرمانی میتونه برای هر دومون مفید باشه. دوست دارم یاد بگیریم چطور بدون قهر و ناراحتی مسائلمون رو حل کنیم.» به یاد داشته باشید: اصرار، تهدید یا سرزنش، فقط مقاومت را بیشتر میکند. بهخصوص تهدید به طلاق، نتیجهای جز افزایش ترس و خشم ندارد. حتی اگر بتوانید او را با اجبار به درمان ببرید، تا وقتی با بیمیلی یا خشم در جلسات حاضر شود، هیچ تغییر مثبتی رخ نخواهد داد.
بهتنهایی هم میتوانی رابطه را تغییر دهی
ممکن است تعجب کنی، اما تغییر یکنفره هم تأثیرگذار است. روابط مانند رقص هستند؛ وقتی یکی از شما ریتم قدمهایش را عوض میکند، دیگری ناچار به هماهنگی میشود. وقتی شیوه پاسخدادن، برقراری ارتباط یا مدیریت هیجانهای خود را تغییر میدهی، طرف مقابل هم بهطور ناخودآگاه واکنش متفاوتی نشان میدهد.
زوجها معمولاً در الگوهای رفتاری تکراری و ناسالم گیر میکنند. مثلاً یکی عقبنشینی میکند و دیگری پرخاش میکند. اما اگر شما یاد بگیرید چطور به شکلی متفاوت و آرامتر واکنش نشان دهید، با گذشت زمان، همسرتان نیز به این تغییر واکنش مثبتتری نشان خواهد داد.
درمان فردی میتواند به شما کمک کند که: احساسات خود را بهتر بشناسید، از سرزنش فاصله بگیرید، مهارتهای ارتباطی و هیجانی جدیدی یاد بگیرید، و در نهایت، الگوهای ناسالم رابطه را تغییر دهید
وقتی تنها درمان میروی، هنوز با هم رشد میکنید
درمان فردی فقط برای حل مشکلات شخصی نیست؛ گاهی بهترین راه برای نجات رابطه نیز هست. وقتی شما بهجای تمرکز بر تغییر دیگری، روی خودتان کار میکنید، اعتماد به نفس، آرامش و درک بیشتری پیدا میکنید. همین تغییر، رفتار شما را در رابطه دگرگون میکند. شریک زندگیتان ممکن است ابتدا در برابر تغییرات شما مقاومت کند، اما با گذشت زمان، وقتی ببیند فضای رابطه آرامتر و گفتوگوها سازندهتر شدهاند، احتمالاً خود نیز علاقهمند به مشارکت در درمان خواهد شد.
اگر همسرت از رفتن به زوجدرمانی امتناع میکند، ناامید نشو. قدرت تغییر در دستان توست. با شروع درمان فردی، میتوانی یاد بگیری چگونه بدون بحث، تهدید یا اجبار، رابطهای سالمتر و آرامتر بسازی. روابط با تغییر یک نفر هم میتوانند بهبود یابند؛ فقط کافی است قدم اول را تو برداری.