تأثیر مستقیم اخبار منفی و جنگ بر روان
دکتر حمید یعقوبی، نایب رئیس انجمن روانشناسی ایران، تأکید میکند که اخبار منفی و خشونتآمیز میتواند افسردگی و ناراحتی روانی افراد، به ویژه کودکان، را تشدید کند. کودکان از زاویه دید متفاوتی به اخبار نگاه میکنند و پیامدهای روانی این اخبار در آنها شدیدتر است.
جنگها تنها به تخریب خانهها و زیرساختها محدود نمیشوند. از دست دادن عزیزان، دوستان و همشهریان باعث ایجاد افسردگی، اضطراب و اختلال پس از سانحه (PTSD) میشود و افراد را از زندگی عادی دور میکند.
شیوع اختلالات روانی در مناطق جنگی
سازمان جهانی بهداشت اعلام کرده است که در مناطق بحرانزده، از هر پنج نفر یک نفر به اختلال روانی پس از سانحه مبتلا میشود. علاوه بر این، حدود ۲۰ تا ۲۵ درصد جمعیت دچار سایر انواع بیماریهای روانی هستند.
پژوهشها نشان میدهند که زنان، کودکان و سالمندان به مراقبتهای روانی بیشتری نیاز دارند. این گروهها در زمان جنگ و بحرانها بیشتر آسیب میبینند و باید حمایت و توجه ویژهای دریافت کنند.
پذیرش احساسات طبیعی در شرایط جنگ
اولین قدم برای مدیریت سلامت روان در جنگ، پذیرش احساسات خود است. تجربه ترس، اضطراب، دلشوره، غم یا نگرانی کاملاً طبیعی است و نشان میدهد که سیستم واکنشی بدن فعال است و به درستی کار میکند.
تحقیقات روانشناسی نشان دادهاند که افراد با پذیرش احساسات خود، توانایی بهتری برای مدیریت استرس و فشارهای روانی پیدا میکنند.
نقش رسانهها و اخبار در بحران روانی
رسانهها ابزار مهم جنگ روانی هستند. بزرگنمایی اخبار، شایعهپراکنی و انتشار گزارشهای جعلی باعث سردرگمی و اضطراب مردم میشود. با گسترش شبکههای اجتماعی و دریافت اخبار از تلفنهای همراه، دامنه تأثیر اخبار منفی بیشتر شده است.
نکته عملی: به یک یا دو منبع خبری معتبر بسنده کنید و از شایعات و کانالهای غیرموثق دوری کنید.
پیامدهای روانی مستقیم جنگ
جنگ نه تنها خانهها بلکه روان انسانها را نیز هدف قرار میدهد. این پدیده باعث ترس، بیخوابی، ناامیدی و احساس ضعف در رزمندهها و خانوادههایشان میشود. کودکان و سالمندان بیشترین آسیب را تجربه میکنند.
اختلال پس از سانحه (PTSD) پیامدهایی مانند خشم، پرخاشگری، افسردگی، انزوای اجتماعی و نگرانی ایجاد میکند. برخی افراد دچار احساس بیپناهی میشوند و سبک زندگی خود را تغییر میدهند.
راهکارهای عملی مدیریت سلامت روان در جنگ
-
همدلی و حمایت اجتماعی: حضور در جمع دوستان، گفتوگو حضوری یا تلفنی و همدلی با دیگران فشار روانی را کاهش میدهد.
-
ادامه زندگی روزمره: حفظ روال عادی کار، تحصیل و فعالیتهای روزمره باعث کاهش اضطراب میشود.
-
محدود کردن اخبار: اخبار را تنها از منابع معتبر پیگیری کنید و میزان درگیری با اخبار را کاهش دهید.
-
کنترل احساسات منفی کودکان: با زبان ساده به کودکان توضیح دهید و زمان تماشای اخبار را محدود کنید.
-
فعالیتهای جمعی و فرهنگی: حضور در جشنها، مراسم مذهبی و فعالیتهای گروهی با رعایت اصول امنیتی، سلامت روان را تقویت میکند.
-
حمایت از سالمندان و زنان: توجه ویژه به سالمندان تنها و زنان آسیبپذیر و ارائه آموزشهای روانشناسی و بستههای حمایتی ضروری است.
ضرورت مقابله با پیامدهای روانی جنگ
آثار جنگ فقط به ویرانی فیزیکی محدود نمیشود؛ پیامدهای روانی میتواند شامل اضطراب، افسردگی، سردرگمی و PTSD باشد که ممکن است تا پایان عمر افراد را تحت تاثیر قرار دهد.
کودکان، سالمندان و زنان آسیبپذیرتر هستند. مواجهه مکرر با صدای انفجار میتواند فوبیا و ترس پایدار ایجاد کند. افراد تحت تاثیر پیامدهای جنگ برای بازگشت به زندگی عادی به مراقبتهای روانی نیاز دارند.
آموزش عمومی و مداخلههای روانشناسی شامل پذیرش احساسات واقعی، همدلی، کاهش درگیری با اخبار و حضور در فعالیتهای جمعی، در کاهش اثرات روانی جنگ بسیار مؤثر است.