به گزارش روان ۲۴ – به نقل از ایرنا، هیأت وزیران جمهوری اسلامی ایران در جلسه مورخ ۱۵ آذر ۱۴۰۲، با هدف کاهش چالشهای روابط زناشویی در پنج سال اول زندگی مشترک، آییننامه اجرایی «مشاوره نوهمسران در پنج سال اول زندگی مشترک» را تصویب و ابلاغ کرد. این مصوبه، زوجینی را که از ثبت ازدواج دائمشان کمتر از پنج سال گذشته است، تحت پوشش خدمات مشاورهای رایگان قرار میدهد و در گام نخست در استانهای قم و سمنان اجرایی خواهد شد. این اقدام نشاندهنده تمرکز سیاستگذاران کشور بر سلامت روان خانواده و ارتقای کیفیت زندگی زناشویی است.
زمینه و ضرورت تصویب آییننامه
تصویب این آییننامه در بستر دادههایی صورت گرفت که نشان میدهد نزدیک به نیمی از طلاقها در پنج سال نخست زندگی مشترک رخ میدهد. دولت با استناد به اصل ۱۳۸ قانون اساسی و بند (ج) ماده ۱۰۲ قانون برنامه ششم توسعه، ورود کرده تا یکی از نقاط پرریسک در حوزه خانواده را با مداخله پیشگیرانه پوشش دهد. از دیدگاه روانشناسی خانواده، پنج سال نخست ازدواج دورهای حساس است که زوجین با چالشهایی مواجه میشوند که در صورت عدم مدیریت، میتواند به تنشهای بلندمدت و فروپاشی رابطه منجر شود. ایجاد سازوکار مشاورهای هدفمند برای این دوره، نقش پیشگیرانهای در کاهش مشکلات عمده همچون طلاق، بحرانهای دو نفره و اختلالات روانی مرتبط با زندگی زناشویی دارد.
مهمترین مفاد آییننامه
در این آییننامه، اصطلاح «نوهمسران» برای زوجینی به کار رفته است که از ثبت ازدواج دائمشان کمتر از پنج سال گذشته باشد. سازمان امور اجتماعی کشور موظف است با همکاری دستگاههای ذیربط، از جمله وزارت بهداشت، وزارت ورزش و جوانان، سازمان نظام روانشناسی و مشاوره، مرکز مدیریت حوزههای علمیه و دیگر نهادها، آییننامه را در سال اول در استانهای قم و سمنان و از سال دوم در سایر استانها اجرا نماید.
ماده ۳ آییننامه مسیر کامل فرآیند مشاوره را شامل تجمیع دادهها، ثبت زوجین، انتصاب مشاور، آموزش زوجین، ارائه خدمات مشاوره، نظرسنجی از مراجعان، پایش عملکرد مشاوران و نظارت کلی، از طریق زیرسامانهای مبتنی بر “پایگاه رفاه ایرانیان” تعیین کرده است. از نظر مالی نیز، هزینه مشاوره در سال اول ازدواج بهطور کامل از اعتبارات تخصیصیافته تأمین میشود و در سالهای دوم تا پنجم برای دهکهای یک تا هفت بهصورت رایگان خواهد بود.
هدف اصلی این مصوبه، تحکیم بنیان خانواده و ارتقای مهارتهای زندگی مطابق با الگوی ایرانی-اسلامی است. روانشناسان خانواده تأکید دارند که در پنج سال نخست زندگی مشترک، زوجین با بحرانها و چالشهایی مواجه هستند که مداخله بهموقع میتواند از شکلگیری مشکلات مزمن جلوگیری کند. ارائه مشاوره رایگان و هدفمند، امکان بررسی، آموزش و توانمندسازی زوجین را فراهم کرده و سلامت روان خانواده را تقویت میکند.
سازوکار اجرا و نظارت
آییننامه تأکید دارد که ثبت اطلاعات زوجین کمتر از پنج سال ازدواجشان بهعهده سازمان ثبت احوال کشور است و دادهها باید ظرف یک ماه پس از ابلاغ به سازمان امور اجتماعی منتقل شوند. مشاوران و مراکز مشاورهای متقاضی اجرای طرح باید دارای پروانه معتبر از سازمان نظام روانشناسی و مشاوره باشند و از طریق زیرسامانه ثبتنام کنند. بازآموزی و ارتقای مهارت مشاوران نیز به صورت حضوری و آنلاین برگزار خواهد شد. علاوه بر این، شورای اجتماعی کشور و معاونت رئیسجمهور در امور زنان و خانواده مسئولیت نظارت بر تدوین محتوا، ارائه مشاوره و ارزیابی اثربخشی آییننامه را بر عهده دارند.
بودجه و تأمین منابع مالی
منابع مالی طرح از محل اعتبارات بودجه سال ۱۴۰۲ و سایر اعتبارات مصوب تعیین شده و سازمان برنامه و بودجه موظف است سالانه اجرای بودجه این طرح را پیشبینی کند. همچنین، امکان استفاده از کمکهای غیر دولتی، از جمله شهرداریها، نیز در نظر گرفته شده است تا اجرای طرح پایدار و گسترده باشد.
نقاط قوت و چالشها
از نقاط قوت این آییننامه میتوان به جهتگیری پیشگیرانه در حوزه سلامت روان خانواده، ارائه مشاوره رایگان برای سال اول ازدواج و دهکهای یک تا هفت در سالهای دوم تا پنجم و بهرهگیری از فناوری اطلاعات برای ثبت و پایش فرآیندها اشاره کرد. اما چالشهایی نیز وجود دارد؛ از جمله مغایرتهای احتمالی با برنامه هفتم توسعه، اجرای محدود در دو استان و تأمین منابع انسانی متخصص و مراکز مشاوره دارای صلاحیت در سطح ملی.
تصویب آییننامه مشاوره نوهمسران یک گام بزرگ در سیاست سلامت روان خانواده در ایران محسوب میشود. این اقدام نشان میدهد که سلامت روان خانواده به سطح ساختاری، قانونی و ملی ارتقاء یافته است. موفقیت این طرح منوط به اجرای موثر و پایدار آن است؛ از جمله تخصیص بودجه کافی، جذب و تربیت مشاوران متخصص، ایجاد زیرساختهای فناوری مناسب و ارزیابی علمی مستمر از اثربخشی. در صورت تحقق این موارد، میتوان انتظار داشت که در پنج سال نخست ازدواج، تنشها کاهش یافته، رضایت زوجین افزایش یابد و بنیان خانواده تحکیم شود. در غیر این صورت، آییننامه ممکن است تنها به یک سند خوب تبدیل شود که با چالشهای اجرایی و نقد مواجه خواهد شد.