اصلاح اطلاعات نادرست در مورد اوتیسم

سیاست‌های اخیر دولت آمریکا در زمینه اوتیسم باعث انتشار گسترده اطلاعات نادرست، نگرانی درباره حریم خصوصی بیماران و کاهش اعتماد عمومی شده است. روان‌شناسان گزارش داده‌اند که تعداد لغو ارزیابی‌های اوتیسم و درخواست برای حذف اطلاعات از پرونده‌های پزشکی به طور چشمگیری افزایش یافته است.
درمانگران اکنون وظیفه دارند بیماران اوتیستیک را از حقوقشان در زمینه حریم خصوصی آگاه کنند، به‌ویژه درباره استفاده از داده‌های سلامت آنها در پژوهش‌ها.

سخنان جنجالی مقامات دولتی

ماه‌ها تغییرات گسترده از سوی دولت فعلی ایالات متحده، موجی از ترس پیرامون اوتیسم ایجاد کرده است. وزیر بهداشت، رابرت اف. کندی جونیور، اوتیسم را «همه‌گیری در حال رشد سریع» نامید و آن را به «سم محیطی» نسبت داد. او کودکان اوتیستیک را با کلیشه‌های منفی و تحقیرآمیز توصیف کرد و به آینده شغلی و اجتماعی آنها بدبینانه نگریست.
با وجود این اظهارات، بودجه فدرال برای پژوهش اوتیسم کاهش یافت. این تناقض، سردرگمی و بی‌اعتمادی بیشتری در میان خانواده‌ها و متخصصان ایجاد کرده است.

نگرانی درباره حریم خصوصی و پایگاه داده NIH/CMS

در ماه مه ۲۰۲۵، مؤسسه ملی سلامت (NIH) و مراکز خدمات درمانی و مدیکید (CMS) خبر از راه‌اندازی «پلتفرم داده‌های دنیای واقعی» دادند. این پلتفرم قرار بود داده‌های پزشکی و دستگاه‌های پوشیدنی افراد اوتیستیک را در اختیار پژوهشگران قرار دهد. اما نبود شفافیت درباره حریم خصوصی باعث شد بسیاری از خانواده‌ها ارزیابی‌ها را لغو کنند یا حتی از ثبت تشخیص در مدارس خودداری نمایند. روان‌شناسان گزارش می‌دهند که این موضوع موجب اضطراب بیماران و اختلال در دسترسی آنها به خدمات ضروری شده است.

ادعاهای غیرعلمی درباره استامینوفن و واکسن‌ها

در کنفرانس خبری ۲۲ سپتامبر ۲۰۲۵، دونالد ترامپ ادعا کرد که مصرف استامینوفن در دوران بارداری به اوتیسم کودکان منجر می‌شود. او از زنان باردار خواست به طور کامل از مصرف این دارو خودداری کنند.
این ادعا با واکنش شدید جامعه پزشکی روبه‌رو شد. کالج متخصصان زنان و زایمان آمریکا تأکید کرد که استامینوفن دارویی ایمن در بارداری است. سازمان Autism Speaks نیز اعلام کرد که مطالعات تا کنون هیچ ارتباط علّی میان استامینوفن و اوتیسم پیدا نکرده‌اند. کندی علاوه بر این، وعده داد که ارتباط احتمالی واکسن‌ها و اوتیسم را بررسی کند. این موضع‌گیری دوباره باعث احیای یکی از قدیمی‌ترین باورهای غلط شد که جامعه علمی سال‌هاست آن را رد کرده است.

اجماع علمی در برابر باورهای غلط

انجمن روانشناسی آمریکا (APA) و سایر سازمان‌ها اعلام کردند که سخنان مقامات دولتی با اجماع علمی در تضاد است. افزایش تشخیص‌های اوتیسم نتیجه پیشرفت در غربالگری، آگاهی عمومی و بهبود روش‌های تشخیصی است، نه شیوع یک «همه‌گیری».
پژوهش‌ها نشان می‌دهند اوتیسم یک وضعیت پیچیده با عوامل ژنتیکی، زیستی و محیطی متنوع است. صدها ژن در بروز آن نقش دارند و تعامل این ژن‌ها با محیط شدت و شکل بروز را تغییر می‌دهد. مطالعات دوقلوها، داده‌های تصویربرداری عصبی و تحقیقات اپیدمیولوژیک همگی بر نقش قوی ژنتیک تأکید دارند.

واکسن‌ها و اوتیسم؛ رد یک افسانه قدیمی

یکی از مضرترین باورهای غلط، ارتباط واکسن‌ها با اوتیسم است. این باور از مقاله مردودی در سال ۱۹۹۸ آغاز شد که توسط اندرو ویکفیلد منتشر گردید. مقاله او به دلیل تحریف عمدی داده‌ها رد شد و او از نظام پزشکی کنار گذاشته شد.
از آن زمان، ده‌ها مطالعه بزرگ اپیدمیولوژیک نشان داده‌اند که واکسن MMR و حتی تیمروزال هیچ ارتباطی با اوتیسم ندارند. اجماع علمی در این زمینه بسیار قوی است، اما تردید عمومی همچنان باقی مانده است.

پیامدهای اجتماعی و انگ‌زنی

تصویرسازی از اوتیسم به‌عنوان تراژدی یا بیماری، به سلامت روان افراد اوتیستیک آسیب می‌زند. چنین روایت‌هایی کلیشه‌های مضر را تقویت می‌کند، حقوق افراد دارای معلولیت را تهدید می‌کند و یادآور تاریخچه تلخ خشونت و تبعیض است.
کارشناسان تأکید می‌کنند که باید از انگ‌زنی و نگاه صرفاً نقص‌محور پرهیز کرد. اوتیسم بخشی از تنوع عصبی انسان است و افراد اوتیستیک زمانی شکوفا می‌شوند که مورد احترام، درک و حمایت قرار گیرند.

رویکرد پیشنهادی برای روان‌شناسان

روان‌شناسان می‌توانند نقش مهمی در اصلاح باورهای غلط و مقابله با اطلاعات نادرست ایفا کنند. اقدامات پیشنهادی شامل:
– افزایش شفافیت در مورد حریم خصوصی و آموزش بیماران درباره حقوقشان در چارچوب HIPAA
– استفاده از رویکرد مبتنی بر تروما و عدالت اجتماعی در درمان
– تمرکز بر توانمندی‌ها و پذیرش تنوع عصبی
– طراحی پژوهش‌های اخلاقی با مشارکت مستقیم افراد اوتیستیک

سیاست‌های دولت آمریکا و اوتیسم در سال ۲۰۲۵ با انتشار اطلاعات نادرست، نگرانی درباره حریم خصوصی و کاهش بودجه پژوهش‌ها گره خورده است. روان‌شناسان، پژوهشگران و مدافعان اکنون بیش از هر زمان دیگری باید بر اجماع علمی، احترام به تنوع عصبی و حمایت از حقوق افراد اوتیستیک تأکید کنند.