سیده مبینا محسنی تکیه
کارکنان دولت آمریکا در حال تجربه تغییراتی بیسابقه هستند. دولت کنونی وعده داده است که نیروی کار فدرال را به شکل گسترده کاهش دهد. اخراجهای دستهجمعی بدون برنامه جایگزین، دستورالعملهای مدیریتی ناگهانی و متناقض و کاهش بودجه باعث شده کارکنان با استرس و مشکلات جدی روبهرو شوند.
توصیههای روانشناسان برای مدیریت استرس
بثنی برند، دکترا، رواندرمانی که با کارکنان فدرال کار میکند، میگوید: «عدم قطعیت روزمره همراه با نگاه منفی به کار دولتی، فرسودگی شغلی را تشدید میکند.» او توصیه میکند که حفظ خواب کافی، تغذیه سالم، فعالیت بدنی و تمرینهای تنفسی عمیق به کاهش استرس و تنظیم سیستم عصبی کمک میکند.
رندی تورستنسون، دکترا، روانشناس بالینی، تأکید میکند که کارکنان باید فضایی برای ابراز احساسات متناقض مانند ترس، خشم و غم داشته باشند. او توصیه میکند از بهداشت خواب، ورزش، مدیتیشن و فعالیتهای لذتبخش استفاده شود و از حمایت خانواده و دوستان بهره گرفته شود.
مداخلات درمانی در محیط کار
برخی روانشناسان درمان خود را با توجه به تأثیرات شناختی، بینفردی و رفتاری این شرایط جدید تنظیم کردهاند. آنها به کارکنان کمک میکنند تا با بازگشت به دفتر کار و محیطهای شلوغ کنار بیایند. تکنیکها شامل هدفون حذف نویز، استراحتهای کوتاه، تحرک بدنی، برنامهریزی قبلی و تمرینهای آرامسازی است.
همچنین روانشناسان در روند درخواست تسهیلات کاری معقول به کارکنان کمک میکنند، مثل فراهم کردن محیط کاری آرام برای افراد دارای ADHD. حتی کسانی که استعفا داده یا اخراج شدهاند، میتوانند مهارتهای جدید برای مقابله و طراحی مسیر آینده یاد بگیرند.
تأثیر اخراجها بر روحیه و اعتماد کارکنان
اخراجها نه تنها به کارکنانی که شغل خود را از دست میدهند آسیب میزند، بلکه تأثیرات موجی برای کل سازمان دارد و فرهنگ، عملکرد و انگیزه کارکنان باقیمانده را تضعیف میکند. طبق یک نظرسنجی، اخراجها منجر به کاهش روحیه، احساس گناه بازماندگان و نگرانی درباره امنیت شغلی میشوند. اعتماد کارکنان به کارفرما نیز کاهش مییابد. وقتی امنیت شغلی، مزایا و پاداش نقض شود، استرس افزایش پیدا کرده و عملکرد کاهش مییابد.
هزینههای استرس مزمن در محیط کار
استرس مزمن محیط کار نه تنها بر سلامت روان، بلکه بر سلامت جسمی نیز تأثیر میگذارد و میتواند منجر به بیماریهای قلبی، چاقی، سرطان و دیگر مشکلات جسمی شود. همچنین اضطراب، افسردگی و سوءمصرف مواد را افزایش میدهد. فرهنگ سازمانی سمی قویترین عامل ترک کار کارکنان است، حتی بیشتر از حقوق ناکافی یا ناامنی شغلی.
راهکارهای بهبود محیط کار
لزلی هامر، دکترا، پیشنهاد میکند رهبران آموزش ببینند تا کارکنان باقیمانده را حمایت کنند. دورههای آموزشی آنلاین برای مدیران میتواند رضایت شغلی را افزایش دهد و خطر ترک کار را کاهش دهد.
مایندی شاس، دکترا، توصیه میکند سازمانها فرهنگ احترام و ایمنی ایجاد کنند تا کارکنان فرصت انجام کار ارزشمند و دریافت قدردانی را داشته باشند. تهدید به اخراج معمولاً باعث عملکرد بهتر نمیشود و بیشتر منجر به رقابت ناسالم و مدیریت ظاهرسازی میشود تا بهرهوری واقعی.
نکات پایانی
– ایجاد شبکههای حمایتی میان همکاران ضروری است.
– استفاده از تکنیکهای آرامسازی، ورزش و مدیتیشن به کاهش فشار روانی کمک میکند.
– مدیریت شفاف و عادلانه تصمیمات اخراج میتواند استرس کارکنان باقیمانده را کاهش دهد.
– رهبران سازمان باید به سلامت روان و ایمنی کارکنان اهمیت دهند تا بهرهوری و رضایت شغلی افزایش یابد.
