امروزه بیماران به دنبال راهکارهایی فراتر از داروهای سنتی برای بهبود سلامت روان هستند. استفاده از پپتیدها و مکملهایی مانند NAD+، به عنوان روشهای نوظهور و امیدوارکننده، امکان ارتقای عملکرد شناختی، ثبات خلق و کاهش اضطراب را فراهم میکند. کلینیکهای پیشرفته به تدریج روشهای درمانی تلفیقی شامل پپتیدتراپی و هولستیک را به برنامههای خود اضافه کردهاند تا ابزارهای درمانی مؤثرتری در اختیار بیماران قرار دهند.
NAD+ و ارتقای عملکرد شناختی
NAD+ (نیکوتینآدنین دینوکلئوتید) یک کوآنزیم طبیعی است که با افزایش سن کاهش مییابد و نقش حیاتی در تولید انرژی سلولی و سلامت نورونها دارد. تحقیقات نشان میدهند مصرف مکمل NAD+ میتواند سطح انرژی مغز را افزایش دهد، حافظه و تمرکز را بهبود بخشد و آسیب اکسیداتیو را کاهش دهد. مطالعات حیوانی و انسانی اولیه نیز به بهبود جریان خون مغزی، عملکرد شناختی و خلق و خو اشاره کردهاند.
بسیاری از بیماران در دوران پیشسالی (Perimenopause) گزارش کردهاند که NAD+ مه مغزی و مشکلات حافظه مرتبط با تغییرات هورمونی را کاهش داده است. این مکمل به دو روش ارائه میشود:
تزریق عضلانی هفتگی: روش اصلی برای دسترسی سریع و مؤثر.
Troche یا قرص جویدنی زیرزبانی: مصرف روزانه آسانتر، بدون نیاز به تزریق.
عوارض جانبی NAD+ بسیار محدود هستند و شامل درد یا التهاب موقت در محل تزریق و در برخی موارد افزایش ضربان قلب میشوند. تحقیقات همچنین نشان میدهند که این کوآنزیم میتواند سیستم ایمنی را تقویت و طول دوره بیماریهای ویروسی مانند آنفولانزا را کاهش دهد.
پپتیدتراپی و تثبیت خلق
پپتیدها زنجیرههای کوتاه آمینواسیدی هستند که میتوانند سطح انتقالدهندههای عصبی مانند سروتونین و لئو-انکفالین را تنظیم کنند و از این طریق بر خلق و خو و اضطراب تأثیر بگذارند.
یکی از پپتیدهای شناخته شده، سلانک (Selank) است. این پپتید شبهافیونی از طریق اسپری بینی مصرف میشود و با افزایش سطح لئو-انکفالین، اضطراب را کاهش داده و احساس رفاه را تقویت میکند. تحقیقات و تجربه بالینی نشان دادهاند که بیماران پس از استفاده از سلانک، بهبود قابل توجهی در استرس، تمرکز و کیفیت خواب تجربه میکنند.
علاوه بر آن، اسپری بینی اکسیتوسین (Oxytocin) نیز به کاهش سریع استرس کمک میکند و تعاملات مثبت در جلسات مشاوره زوجها را تقویت میکند. این روش، مخصوصاً در درمان اختلالات ارتباطی و بهبود تعاملات اجتماعی مؤثر است.
GLP-1 و درمان اختلالات مصرف الکل
آگونیستهای GLP-1، گروهی از پپتیدها هستند که معمولاً برای دیابت و کاهش وزن استفاده میشوند، اما به طور خارج از برچسب (Off-label) در درمان اختلالات مصرف الکل و پرخوری نیز مؤثر هستند.
در کلینیکهای پیشرفته، از داروهایی مانند سملوتاید (Semaglutide) و تیریزپاتاید (Tirzepatide) استفاده میشود. این داروها باعث کاهش مصرف الکل، کنترل پرخوری و بهبود سلامت متابولیک میشوند. تجربه بالینی نشان داده است که برخی بیماران با GLP-1 پیشرفت بیشتری نسبت به داروهای سنتی مانند نالتروکسون (Naltrexone) داشتهاند.
نسخههای این دارو میتوانند به صورت ترکیبات سفارشی (Compounded) یا Troche ارائه شوند تا بیماران دسترسی راحتتری داشته باشند و هزینهها کاهش یابد. همچنین، ترکیب GLP-1 با سایر روشهای درمانی تلفیقی اثرگذاری درمان را افزایش میدهد.
نووتروپیکها و ارتقای عملکرد طبیعی بدن
نووتروپیکها، از جمله پپتیدها، عملکرد طبیعی بدن را تقویت میکنند و میتوانند برخی علائم روانی مانند اضطراب، مه مغزی و خستگی مزمن را کاهش دهند. این مواد معمولاً اثرات مثبت ملایم اما پایدار بر حافظه، تمرکز و خلق و خو دارند و خطرات جانبی کمی به همراه دارند.
در کلینیکهای پیشرفته، ترکیب نووتروپیکها با روشهای هولستیک مانند مدیتیشن، تغذیه و ورزش منظم به بیماران کمک میکند تا بهبود کاملتری در عملکرد شناختی و سلامت روان تجربه کنند.
توصیه به متخصصان سلامت روان
استفاده از پپتیدتراپی و مکملهایی مانند NAD+ به مجموعه ابزارهای درمانی روانشناسان و روانپزشکان ارزش افزوده میدهد. این روشها علاوه بر ایمنی و اثربخشی، امکان بهبود خلق، تمرکز و رفاه بیماران را فراهم میکنند. تجربه بالینی نشان داده است که تلفیق این درمانها با روشهای مشاورهای و رواندرمانی، نتایج سریعتر و ماندگارتر به همراه دارد.
متخصصان میتوانند با افزودن این روشها به برنامه درمانی خود، بیماران را از محدودیتهای داروهای سنتی رها کنند و گزینههای جدید، شخصیسازی شده و علمی در اختیار آنها قرار دهند.