برداشت نادرست از علائم غیرکلامی
برخی علائم بیماری پارکینسون، مانند بیحالت بودن چهره، صدای آهسته یا لرزش، به دلیل تأثیرشان بر نشانههای غیرکلامی، اغلب به اشتباه تفسیر میشوند. برداشت نادرست از این علائم میتواند منجر به انگ اجتماعی و کنارهگیری فرد از اجتماع شود. وقتی نشانههای غیرکلامی با انتظارات ما همخوان نباشند، معمولاً آنها را به احساسات یا ویژگیهای منفی نسبت میدهیم.
تصور کنید در یک سخنرانی حضور دارید؛ سخنران خسته یا بیحوصله به نظر میرسد، اما ممکن است فقط دچار facial masking یا بیحالت بودن چهره باشد.
پنج علامت پارکینسون که اغلب پیام اجتماعی اشتباه میدهند
۱. بیحالت بودن چهره (Facial masking)
تغییر در کنترل عضلات باعث کاهش بیان احساسات با چهره میشود. اطرافیان ممکن است این حالت را به بیحوصلگی، عصبانیت یا غم نسبت دهند. روانشناسان این را «سوگیری در تشخیص هیجان» مینامند و در ارتباطات اجتماعی میتواند ارتباط پنهان را تضعیف کند.
۲. صدای آهسته (Hypophonia)
کاهش حجم صدا و یکنواخت شدن لحن باعث میشود فرد به اشتباه خسته، کماعتمادبهنفس یا بیعلاقه به نظر برسد. پژوهشها نشان میدهند صدای بلندتر و پویا معمولاً با شایستگی و رهبری مرتبط دیده میشود.
۳. ریزنویسی (Micrographia)
دستخط کوچک و فشرده ممکن است بدون دانستن علت، به عنوان بیدقتی یا کاهش توان ذهنی تعبیر شود. این پدیده با «قضاوت شایستگی بر اساس ظاهر» مرتبط است.
۴. راه رفتن کشیده یا قوز کرده
راه رفتن آهسته و خم شدن به جلو معمولاً ضعف برداشت میشود و ممکن است باعث شود دیگران فرد را از فعالیتهای پرتحرک کنار بگذارند.
۵. لرزش (Tremor)
لرزش یکی از علائم زودهنگام پارکینسون است. با این حال، اغلب به اشتباه به پیری، بیثباتی، اضطراب یا مستی مرتبط داده میشود. کلیشههای مرتبط با سن نیز میتوانند رفتار دیگران را تحت تأثیر قرار دهند.
نکته روانشناسی اجتماعی
این علائم نه تنها حرکت و گفتار، بلکه داستانی که دیگران درباره آنچه میبینند میسازند را شکل میدهند. وقتی نشانههای غیرکلامی با انتظارات همخوان نباشد، ناظران معمولاً برداشت منفی میکنند. آموزش چالش با برداشتهای اولیه میتواند سوءتفاهم را به درک متقابل تبدیل کند و روابط ارزشمند را حفظ نماید.